Heykel

Sanat, yaratmaktır. Yaratıcılık, sanatçının üretim sürecidir. 

Sanatçı insandır.

Bazı ilkelerim:

* İnsanlardan alıp, yeni biçimini yaratıp ve yine insanlara geri vermek. (Üretiminin kaynağı, nedeni, besini insandır.)

* Birliktelik, “Yaşama tutunuş.”

* Üretim: Kavram, kurgu ve uygulama.

* Kavram, heykelin canıdır. Malzeme fiziğidir.

* Yararlı ve güzel olanla yürüyüş.

* Giz değil; açık, anlaşılır olmak .

* Olağanüstü değil, olağan.

* Sade ve az malzeme ile şatafatın kirini azaltım.

* Geçmişin deneyim ve uygulamalarını içselleştirerek, yenidenlik.

* Farklı malzemeleri uyumlulaştırmak. Farklı insanların, farklılıklarıyla uyum sağlayabilmelerine yönelmek.

* Kolaylılık özelliği ile “ben de yaparım” duygusunu ve kendine güveni yaşatmak.

* Kendi kültürlerine bakabilmek, görmek, anlamak, sormak, tartışmak, sorgulamak, çözümlemek.

* Doğadan alınanı, doğaya salmak. Hak edene sunmak.

* Atılanları değerli kılmak; yeniden var etmek, işe yaratmak, öp olmaktan kurtarmak.

* Her insan tarafından ulaşılabilir olmak. “HİRA DAĞI” na oturmamak, oturtulmamak.

* Heykelin, “Kaide” sınırına hapsolmamak, kendi tabanı-ayakları üzerinde durarak insanlarla buluşmak.

* Yalnızlık – kendi başınalık değil; insanların arasındalık. Kentte, köyde, evde insanlarla yaşamak.

* Geleceğe yolculuk.

* Çeşitli uygulamalarla, doğa koşullarına içerde ( küçük boyutlu) ve dışarda (büyük boyutlu-abide) dayanıklılık, yaşayana direnci taşımak.

ÖRNEKLER: