bir çocukluk rüyası.. bir gençlik şavkı.. bir delimseklik.. bir haykırış.. bir direniş.. bir masal.. bir aşk dillenmesi.. bir dünya kuruş.. *çocukluğunun dilini bulan.. *yöreselliği yakalayan.. *öncesini sonrasını tanıyan.. *esinlerden uzak.. *aklı başında.. *yaşadıkları ile tanıklık yapan.. *kişisel imge dünyasını oluşturan.. *sanatın ırmağına ‘ben’ini katan.. *dünya kültür köprüsüne varan.. *’zıtların dengesini’ kuran.. *yaşayan bir şiir… Şakir Sağlam
Şiir dosyalarım çoğaldı. Adları şöyle:
1-oy türkelli 2-göç 3-söz 4-sorgu 5-kavalım ile söyleşi
İki şirimi veriyorum:
………………………………………..
“aynı marka“
bu tarihin bebeleri
latin rakamlıdır
bebelerin gözlerinde
mutluluk kutlamaları yazılıdır
silahlar ellerinde
bellerinde bombalar
boyunlarında ölüm kimlikleri asılıdır
bu tarihin bebeleri bilmez
yedikleri hamburgerde
öldürüldükleri silahta
giydikleri kotta
sen bilirsin sevgili kavalım
aynı markalar kazılıdır
aynı markalar kazılıdır
……………………………………………………….
“yürek nasıl okunur“
yürek yüzden okunur
rengim mor dağlar
kül bulutlar saçlarımdır
Yürek gözden okunur
gözlerim kan kırmızı
alevden kör gözlerim
yürek candan okunur
tenimdeki can sustu
çocuklar soğuk
yürek savaşlarda okunamaz
insan yakar
insan kavurur
savaşın tüccarları
yürek savaşlarda okunamaz
yürek savaşlarda okunamaz
…………………………………………
Trabzon Erkek İlköğretmen Okulu’nda çıkardığımız ÇAKIL adlı gazetemiz gerçek bir yuva olarak hala belleğimdedir.
O günlerde bir alışkanlığımız vardı. Ayrılık günleri yaklaşınca; bir deftere arkadaşlarımıza yazılar yazdırırdık. İyi ki yazdırmışız. Sınıf arkadaşım, değerli öğretmen Vursay Aldıkaçtı o anı defterinden birkaç sayfa gönderdi 50 yıl sonra. Çok sağ olsun. Çok mutlu oldum. 17 yaşında yazdığım o şiire kavuşturdu beni:
İlk kez gördüğüm Karadeniz dağları nefesimi kesti.
Fotograflar söyler zaten…
Güneyce’den İspir’e götürdü beni, Em. Öğrt. Avni Yangaz. İspir’i yeni gördüm. Uzun anlatmam gerekir. Hiç yüksünmeden durdu, kalktı, bekledi. Fotograf çekmemi sağladı. Teşekkürler.
İki fotografımı, baskısını yaptırıp armağan ettim kendisine.
Dünya harikalarından bir vadi ve o vadinin canı-su kaynağı Mençuna Şelalesi. Vadinin iki deresinin buluştuğu noktada ise harika köprülerle şaşırıyor insan.
Gidilecek yerlerin ilk sırası olmalı. Şu güzellikler kaçırılmamalı.
Kadırga Yaylası’nda “otçu şenlikleri” onlar olmadan sönük geçiyor.
Önceki yıllarda “Oğuz Otçusu” olmadan şenlikler olmazdı.
Yeni sıkıntılardan birisi ise video-foto çekimleri. Özellikle telefonları ellerinde ve ortada dolaşanlar önemli kirlilik oluşturuyorlar. Otçu ekiplerini asla temiz izleyemiyoruz. Halkanın ortasını dolduruyorlar, horondakiler görünmüyor.
Karabük, Yenice, Şeker Kanyonu’na HES yapım projesi, YENİCELİLERİ ayağa kaldırdı. Kanyonda piknik ve insan zinciri oluşturuldu. HES projesi protesto edildi. Çeşitli guruplar, yöre insanı olarak katılım yüksekti. Yenice’de öğretmenlik yaptığım için bir yazı ile durumu dile getirdim:
……………………….. Şeker Kanyonu Nire?
Dünyanın en önemli doğa harikalarından. Nerede mi? Çok yakınımızda ya da çok uzağımızda! Bu size bağlı. Bana çok yakın. Yenice’de öğretmenlik yaptım. Fotograf çektim o kanyonda. Mustafa Başkan’ın çağrısıyla Yenice Festivali’ne katıldım ve fotograf sergisi açtım. 9 fotograf armağan ettim Mutafa Başkan’a ve belediyeye. Öğrencilerimle yeniden buluştum. Tanıdıklarımızla selamlaştık. Yemeklerimizi pişiren Tonton İbrahim Abi’yle kucaklaştım. Bana çok yakın. İnsan sağlığını, doğadaki canlıların yaşama koşullarını, yaşamsal değerleri biliyorum ve bunların Yenicelilere çok uygun olduğunu düşünüyorum. Bana çok yakın. Turizm gelirinin, enerjinin getirisinden daha çok ve büyük olduğunu biliyorum ve turizm getirisinin Yenicelilere önemli katkıları olacağını düşünüyorum. Enerjinin ise Yenicelilere hiç bir yararının olmayacağını herkes gibi BEN DE biliyorum. Bana çok yakın. Çünkü HES yapım kararının ULUSLARASI SERMAYE tarafından verildiğini biliyoruz. Yerli sermaye guruplarına ulufe kalır, gene büyük pay yurt dışına çıkarılır. Yenicelilere ne mi kalır? Susuz derenin çakıl taşları kalır. Kuruyan ağaçların arkasındaki kuru ve çıplak toprak ile taşlar kalır. Börtü böceklerin, yaban hayvanlarının, kuşların, arıların terk ettiği ıssız çöl gibi arazi kalır. Veee Yeniceliler ısız arazinin ortasındaki birkaç dükkanı da bırakarak GÖÇ EDER! Bana çok yakın. Bu gerçekleri bildiğimden ŞEKER KANYONU bana çok yakın. Kanyonu yaşatmak ve turizm alanı olarak geliştirilmesi için çırpınan için çırpınan Yenicelilere, öğrencilerime koştum. Yeniden kucaklaştım Yenice’nin yeşil kollarıyla. Bilinen bir gerçek ise; HES, NÜKLEER SANTRAL gibi enerji kaynakları artık ömrünü ve işlevini bitirdi. Şimdi daha başka kaynaklar kullanıyor ULUSLARASI SERMAYE kendi ülkelerinde. Bana çok yakın. Ben bir doğaseverim, yurtseverim. Elbette dünyadaki tüm yurtları severim. Şeker Kanyonu işte yanınızda, size de çok yakın
